wyprowadzić kogoś w pole

См. также в других словарях:

• wyprowadzić — coś na czyste wody zob. woda 11. Wyprowadzić kogoś na człowieka (na ludzi) zob. człowiek 21. Wyprowadzić kogoś w pole zob. pole 5. Wyprowadzić kogoś z błędu zob. błąd 4. Wyprowadzić kogoś z równowagi zob. równowaga …   Słownik frazeologiczny

• wyprowadzić — dk VIa, wyprowadzićdzę, wyprowadzićdzisz, wyprowadzićwadź, wyprowadzićdził, wyprowadzićdzony wyprowadzać ndk I, wyprowadzićam, wyprowadzićasz, wyprowadzićają, wyprowadzićaj, wyprowadzićał, wyprowadzićany 1. «prowadząc usunąć kogoś skądś, pomóc… …   Słownik języka polskiego

• pole — n I; lm D. pól 1. «obszar ziemi przeznaczony pod uprawę, nadający się do uprawy; ziemia uprawna» Żyzne pole. Pola uprawne. Pole pszenicy, żyta. Orać, uprawiać pole. Pracować na polu, w polu. ◊ Szukaj wiatru w polu «o kimś lub o czymś zaginionym,… …   Słownik języka polskiego

• pole — 1. Martwe pole «fragment jezdni niewidoczny dla kierowcy w danym momencie w żadnym z lusterek»: (...) pogorszeniu uległa widoczność do tyłu (zwiększyło się tzw. martwe pole). DD 16/02/2001. 2. Oddać komuś pole, ustąpić komuś pola «wycofać się z… …   Słownik frazeologiczny

• wyprowadzić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. wyprowadzać (się) {{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wywieść [wyprowadzić] {{/stl 7}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}{{stl 7}}w pole {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pole — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. pól {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} obszar ziemi przeznaczony do uprawiania na nim roślin; rola, grunt, ziemia uprawna : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pracować, siać na polu. Uprawiać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wywieść [wyprowadzić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}w pole {{/stl 13}}{{stl 7}} oszukać kogoś w przebiegły, sprytny sposób; zwieść, zmylić kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oszust wszystkich wywiódł w pole. Wyprowadzić w pole przeciwnika. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wyprowadzać — Wyprowadzić coś na czyste wody zob. woda 11. Wyprowadzić kogoś na człowieka (na ludzi) zob. człowiek 21. Wyprowadzić kogoś w pole zob. pole 5. Wyprowadzić kogoś z błędu zob. błąd 4. Wyprowadzić kogoś z równowagi zob. równowaga …   Słownik frazeologiczny

• tył — m IV, D. u, Ms. tyle; lm M. y 1. «część, strona czegoś przeciwległa w stosunku do przodu, frontu, najdalej położona w stosunku do części przedniej danego przedmiotu; u człowieka: część ciała po stronie pleców, u zwierząt: część ciała najdalej… …   Słownik języka polskiego

• odstawić [wyciąć i in.] numer — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} zrobić coś, czego nikt się nie spodziewa, coś niezwykłego, zabawnego, też: postąpić bardzo sprytnie; zręcznie, podstępem dopiąć swego; też: oszukać,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wywieść — dk XI, wywieśćwiodę, wywieśćwiedziesz, wywieśćwiedź, wywieśćwiódł, wywieśćwiodła, wywieśćwiedli, wywieśćwiedziony, wywieśćwiedzeni, wywieśćwiódłszy wywodzić ndk VIa, wywieśćdzę, wywieśćdzisz, wywieśćwódź, wywieśćdził, wywieśćdzony 1. książk.… …   Słownik języka polskiego